Yarın Bayram Anne-(Nesir)
Dünya telaşı mı denir adına, kayıtsızlık mı, ya da hayata küskünlük mü? Belki hepsi,
belki de hiçbiri. Ne bir istek ne bir heyecan var içimde neden Anne. Sen iki torununu
kaybetmiştin, ikisi de bayrama yakındı, onların gitmeleri seni bir kez daha yıkmıştı,
bizler de üzülmüştük elbette ama sen bir başka yanmıştın anne ve yüreğindeki o
yangın hiç sönmeden gittin. Fakat arkanda başka yananlar bırakarak.
Yarın bayram Anne;
Hatırlasana, çocukluğundan beri bayramlarda hep yeni elbiseler giyermişsin ya, bu
geleneği hiç bozmamıştık seninle. Beğenebileceğini tahmin ettiğim kumaşlardan alır
ben dikerdim sana, içi dışı- altı üstü, yani tepeden tırnağa denir ya öyle işte. Nedense
renkli eşarplar örtmene alışamamıştım, illaki beyaz tülbent olacaktı elbisenin
tamamlayıcısı. Günler öncesinden işlediğim oyalarla süslerdim tülbendinin kenarını
itiraz etmez takardın başına. Birde sana diktiğim elbiseyi önce kendi üstümde denerdim
ve sen hep gülerdin, benim mankenim diye.
Yarın bayram Anne;
Bilemiyorum, görünmeyen bir el bizleri sürekli birbirimizden koparmaya çalışıyor
kardeşlerimle sanki aynı sen gitmeden önceki gibi, ben direndikçe başka bir suretle
çıkıyor karşımıza, yinede bizi alt etmesine fırsat vermeyeceğim anne. Onlar ister
hatırlasınlar bir kardeşleri olduğunu, ister hatırlamasınlar, ben unutturmam bilirsin. Her
şeyi ekonomik krizlere bağlar olduk ya Anne, oysa insanlığımızı yitiriyoruz hızlı bir
şekilde biliyoruz ama mücadele etmiyoruz. Telefonla da olsa birbirimize hatır sormak
lüks oldu, kimse hatır gönül tanımaz oldu sevgiler yitiyor anne.
Yarın bayram Anne;
Ben ve oğullarım; birbirimize sıkıca tutunmuştuk sen ve eşim gittikten sonra, şimdi her
birimiz bir yere savrulduk, bayramda büyük oğlum yok, küçüğümle birlikte geçireceğiz
bayramı. Her birimiz bir yerlere savrulsak da yüreklerimiz birlikte atıyor anne, sakın
merak etme, ayrılığımız zorunluluklardan kaynaklanıyor. Buna da şükür diyorum, en
azından biri yanımda olacak ya. Yoksa bu bayram çok uzun sürerdi anne.
Yarın bayram Anne;
Sana söz anne bizdeki insan sevgisini hiçbir olumsuzluğun tüketmesine izin
vermeyeceğiz, sende bilirsin bizi, yüreğimizin kapıları hep açıktır, yeter ki adı sevgi
olsun kabulümüzdür, yalanda olsa yılan da olsa. Eğer nankörlük eder de bizi üzerse o
utansın değil mi anne. İşte yine sana geldim, çok özledim bir bilsen anne,
ağlamayacağım söz, çünkü biraz önce elimi yüzümü yıkarken yeterince ağladım, pek
bir güzel oluyormuş laf aramızda yüz yıkarken ağlamak, en azından yanaklarım ve
gözlerim kurtuldu yanmaktan.
Sanırım bu günlük bu kadar dertleşme yeter, hem yarın bayram, yine konuşuruz, gül
yanaklarından ve ellerinden öpüyorum. Bayramın mübarek olsun Annem.