Hatice Ak - Üşütünce Özlemin

Üşütünce Özlemin
loş ışıklar altında, buz gibi bir bank
bakışlarım, kendimden uzak mı uzak
ahşap bir masayla iki de bardak
biri benimse eğer, diğeri senin mutlak.



içinde ne var diye hiç düşünmem
ister zehir olsun, isterse zemzem
ne fark eder, tek yudum alamam ki
değilsen yanımda ve yüreğimde sen.



bir tek hayalin takılsın gözlerime, bekliyorum
öylesine mutsuz, umutsuz ve öylesine durgun
özlem; nasıl can yakar, üşütür, sen anlamazsın gülüm
ben asıl bu demlerde, yaşama sarıldıkça ölürüm.