Üç Harf Tek Ses
Sonbahar hızla sarılırken kışın kanatlarına
Yapraklar inadına bahar ister gibiydi,
Güneş son bir gayretle okşadı düşen yaprakları
Parktaki ahşap masa ve taş bank beni beklerken
Hüzünlü ve kimsesizdi…
Sanki gel diyordu, gel paylaşalım yalnızlığımızı
İkimizde de tesellisi ve telafisi olmayan ince sızı
İstersen bir de çay ısmarlarım sana
En güzel kelimeleri kazırsın bir köşeme, tabi varsa
Teslimiyet içinde yaklaştım yanına
Sevgiyle aldı ellerimi avuçlarına…
Hadi yaz dedi, yaz içinden geçenleri,
Neler geçmiyordu ki, hiç gerçekleşmeyecek düşler
Hüznünü bir tül perdenin arkasına saklayan gülüşler
Ve nice nice vazgeçişler…
Elimdeki kalem, rastgele gezinirken ak sayfada
Birden üç harfe takıldı kaldı kalemim masada
Yazmak istedikçe, o bir yerlerden kopuyordu
Beni üç kurşun gibi, üç harfle taa yüreğimden vurdu...
Sırtüstü çimlere uzanan yapraklar tanıktı olanlara
Silah sesini bir ben duydum, birde onlar duydu
Üstelik yüzüme gülümseyip adını da aşk koydu...