Hatice Ak - Sırdaşım

Sırdaşım
içime sığmayan
bir sevgiydi benimkisi
uzaklaştıkça yakınlaşan,
kaçtıkça kovalayan...



ilgim,
konuşabileceğim
bana önem veren,
birine duyduğum
hayranlıktı önceleri,
sordukça cevap veren,
bunaldıkça tutunduğum...



yine öyle,
yine tutunduğum,
yine saydığım,
yine sevdiğim ama hiç,
sen'li düşler kurmadığım...



uzak yerlerdeyken
yanımda hissettiğim
inandığımdın sen,
güvendiğim,
sevdiğim,
şeffaf yüreklim,
mert arkadaşım,
gözü pek,
deli dolu, pervasızım
birazda şımarık,
gönül ağacım...



tüm bunların,
anlamı neydi,
ne bir adım ileri,
ne bir adım geri,
olduğum yerde
sabitledim...



bundan böyle
ne yaparım
hiçbir fikrim yok
sonuç;
ne sen bana
kıyabilirsin,
ne de ben sana...



sen hâlâ,
ve hep ve,
her zaman,
sevdiğim insan,
biricik dostum,
umut güneşim
tek arkadaşım,
sırdaşım
olarak kalacaksın...