Serde Yörüklük Var Ya
Yeşile düşkünlüğüm bir başkadır,
Yeşil göz pek sevmem, cin bakışlı olurmuş,
Birazda nazarcı derler bizim oralarda,
Mavi gözlü olanlara da çakır,
Giysilerde de hiç yoktur yeşilim,
Ama ben yeşile bir başka vurgunum,
Serde Yörüklük var ya…..!
Yörük demek yürüyen demektir sözlükte,
Nedense kimi görgüsüz sanır Yörüğü,
Kimi yabanıl…
Oysa Yörük Öz Be Öz Türk'tür, Türkmen'dir.
Meşe ağaçlarının gizemi, külünde yıkanan esvaplar,
Ama ben yeşile, bir başka vurgunum,
Serde Yörüklük var ya…..!
Katık, su, pekmez, yoğurt, ayran, tulumlarda saklanır,
Kalaylanmış bakır taslardan içilirdi sular,
Arada bir, tulumunun dışındaki kıl düşer,
Suyun içine, ekin çöpüyle nazikçe alınır,
Yine de dökülmez bir kıl yüzünden yere,
Kıla tüye kimse bakmaz, hep barışıktır kendisiyle,
Ama ben yeşile, bir başka vurgunum,
Serde Yörüklük var ya…..!