Med-Cezir
gün doğumlarını sabırsızlıkla bekler
yanına koşardım heyecanla
aklımdan hiç çıkmadığın halde
bir an dalsam, suçluluk duyar
sevgine ihanet ettiğimi sanırdım...
fırtına ne ki;
boran olmuştun içimde
pervasızca estin
ben geri çekildikçe
sen deli dalgalar misali
üstüme üstüme geldin…
sevgin sonsuz bir okyanustu
yüzmesini bilemedim
boğulacağımı sanıp
istemeden uzaklaştım...
sonunda med-cezir olduk
birimiz büyütürken
sevgiyi yüreğimizde
diğerimiz geri çekildik
sebebi biz olmasak da
ikimiz de kaybettik…