Köylü Kızı
Sabah erken kalkar ekmek pişirir
Saçının örtüsün yere düşürür
Sevdiğini görür aklın şaşırır
Ekine gidiyor bir köylü kızı
Şalvar ayağında, orak elinde
Azığını sarmış bohça belinde
Hafiften de türkü söyler dilinde
Ekine gidiyor bir köylü kızı
Tel tel açar saçın rüzgâra salar
Bazen derin derin hülyaya dalar
Gonca gül gibidir yüzü hep güler
Ekine gidiyor bir köylü kızı
Çeşmenin başında yüzünü yıkar
Saçlarına sarıçiçekler takar
Kırmaya hiç gelmez, nefreti yakar
Ekine gidiyor bir köylü kızı
Kardeşlerin bakımı O'nun işidir
Evin direğidir, ekmek aşıdır,
Düğünlerde tabii halay başıdır
Ekine gidiyor bir köylü kızı