Keşke Deli Olabilsem
Öylesine bir boğulmuşluk, iki el var boğazımda,
Ağlasam bağıra çağıra, kırıp döksem, camı çerçeveyi,
Bu öfke, bu gemlenemez asilik niye.
Hesap, kitap karıştı yine, ay mı? Yıl mı?
Yoksa geçen her gün bir asır mı?
Kanıyor gözlerim, yüzüm yanıyor.
Gülmedi gülmeyen yüzüm, yine elimde kalan,
Başıboş bir hayat, biraz gam, çokça da hüzün,
Hazan vakti elbet olacak bunlar, dökülecek yapraklar.
Gecenin bu saatinde uykular neden firari?
Hep deli derdin ya bana sevgili anam,
Keşke, keşke olabilseydim deli.
Ne vefasızlıklara üzülür ne girerdim depresyona,
Gülerdim belki doyasıya, ne olurdu biraz daha,
Biraz daha deli deyip, tamamlasaydın kırka.