Hatice Ak - Issızlıktır, Aşkın Gamzelerine Düşer

Issızlıktır, Aşkın Gamzelerine Düşer
Gün ışığı yazdan kalma oburluğuyla
Arsızca emerken doğayı
Bir ıssızlık var bu gün
Sebebini bilemediğim
Sus pus bir bahçe
Kuşlar uçuşur, isteksiz ve sessizce…



Gelmişken kış günleri
Onca nebatat hazanı yaşar
Bir intikam perisi gezinir
Kendine matuf ihtişamıyla
Kış güneşinden gebe
Çiçekler açan
Yenidünyanın dallarında…



Küçük dereden
Akan sular da durgun bir o kadar
Anlaşılan o ki Neresinden bakılsa serseri bir his
Ve bir boğulmuşluk var
İs, toz ve duman kokusuyla yoğrulan havada…



Ve güz ve gazel ve yürek
Ve düş yanıkları üst üste gelince
Sevda denilen mevhum
Paramparçadır bir yerlerdeki
Şiddetli patlamalar neticesinde…



Sözün özü, sevdiceğim
İstenç dışı da olsa
Sevginin yerini gurur aldığında
Ve dönüşü olmayan bir yolda
Sonuç getirmez çabalamalar
Kapkara bir ıssızlık olur
Aşkın gamzelerine düşer...
03.12.2010