Hicran Yarası
Gün karardığında,
Ben başlarım aydınlanmaya
Her yer pür-nur olur
Ve yıldızlar örtemez üstümü
Gözlerin doğunca gözlerime...
Sarar bakışların, yalnızlığımı
Sığınırım şefkatinin kollarına
Sel olur gözyaşlarım durduramam
Gözlerin doğunca gözlerime...
Sabahım herkesten erken olur
Bir beyaz güvercin konar pencereme
Sanki sen gelmişsin sanırım
Gözlerin doğunca gözlerime...
İşte yine baş başayız seninle
Hiç olmadığımız kadar vurgun
Bilmediğimiz kadar yakınız
Ve bir o kadar hasret, o kadar uzak
Gözlerin doğdu yine gözlerime bak
Bilmem ki bu hicran yarası
Ne zaman kapanacak…