Gün Batımı
Sosuz kereler yenilenecek belki aynı manzara
Yine Martılar kanat çırparak uçacak gün batımına
Deniz altın sarısına bürünecek, ya sen
Sen ışık olabilir misin karanlıklara...
Aydınlatabilir misin kararan yürekleri
Bir kez kırılmaya görsün, en sevdiğine
Dönüşü olmayan dehlizlerde çürüyüp
Işığa çıkmamak için direnen kara kapkara
Sanırsın ki! Uzatsam tutar elimi, yine gelir
Her şey bitmiştir, tek kalan saygı kırıntıları
Uzaklaşır, sessizleşir kendini yok sayar
Yüreğine hapsetmiştir son servetini
O nu da kaybetmek istemez
Hem sana hem kendisine olan saygısını
Kaybedecek başka şeyi yoktur çünkü