Hatice Ak - Eylül

Eylül
Oysa ne güzel söylenişi vardır, iki hece
Yumuşak bir yürek gibi, kadife gibi uysal
Fakat hep hüzün çağrıştırır kimilerine
Nedense…


Ağaçlar yapraklarını dökünce hazan,
Açınca bahar oluyor, yeniden ve bir daha
Çiçeklerini tazelemek için dökmezler mi?
Yapraklarını…


Bu gerekli değilse insanlar neden değiştirir
Biteviye kendini ve kıyafetini ve hatta Şeklini şemalını dahası vicdanlarını, duygularını
Eğer varsa…


Neden suçlu hep Eylül, ne yaptı ki bizlere
Bu ağır cezalar kesilir Eylül'e insafsızca
Neden dönüp bakmaz kimse aynadaki aks'ine
Eğer bunu yapabilse herkes, bir daha…


Bir daha
Suçlamazdı Eylül'ü hüzünlerin AY'ı diye.
Yerlere dökülen sarı yaprakları sevebilseydi
Sevebilseydi sevgilinin sarı saçları diye
Hazan demez hüzün demez, severdi Eylül'ü de