Hatice Ak - Elleri Kirli Çocuk

Elleri Kirli Çocuk
Ayağında lastik terlik,
Çorabından fırlamış başparmağı,
Elleri kirli çocuk, sırtında kâğıt torbası,
Ve dünyanın onca yükü gözlerinde…


Gel çocuk diyorum,
Şu bizim kovaları boşalt çuvalına,
Aslında Vilayetin emri var,
Atık kâğıtlar her ay toplanacak,
Taraflarından…


Çocuk yüzüme baktı, gözlerime,
Sorguladı içtenliğimi ve emin oldu,
Samimiyetimden,
Aldı kâğıtları, döktü çuvalına,
Makamıma davet ettim oturdu karşıma,
Bir çayımı içer misin? Diye rica ettim, Yanında ufak tefek ikramlarla,
Önce ellerine baktı, sonra ayağına,
Çorabından dışarı taşan başparmağına,
Yüzü pembeleşti, anladım ki utandı...


Olsun; sen utanma çocuk dercesine,
Baktım gözlerinin içine, gülümsedim,
Kirli olan ellerin yıkanır, paklanır,
Yüreğin temiz senin, akça pakça,
O da karşılık verdi, aynı tonda,
Bana dostluğunu sundu sınırsızca...


Şimdi benim de bir dostum var,
Karşılık beklemeyen,
Gözlerinin içi gülen, küçücük yüreği,
İşlenmemiş bir inci kadar güzel,
Seni çok çok seviyorum çocuk,
Ellerinin kiri, alın teri olan dostum lütfen yine gel…