Divane Gönül
Niye gamlanırsın divane gönül
Sanki kucak açıp gözleyen mi var
Dağlar taşlar yansa dostlar narına
Senin bir damlacık efkârın mı var
Baharla başlarsın, coşar akarsın
Kuşun kanadına hasret takarsın
Türlü çiçeklerden renkler dökersin
Saydığın günlerden bir kârın mı var
Çamurdandır kırlangıcın yuvası
Ilgıt ılgıt hasret kokar havası
İnsanlık kokuşmuş bozuk mayası
Sanki tutunacak bir dalın mı var
Yine yapayalnız kaldın yerinde
İflah olmaz yaraların derinde
Gök çimenler biter bir gün sinende
Toprak olup gitsen bir gülün mü var