Hatice Ak - Çıplak Şiir

Çıplak Şiir
Hadi bakalım, ya bir dönüm noktasısın,
Ya da dönmek için dönemecin başında,
Sevgi mi dedin? Boşversene,
Çıkarın yoksa, sevmezsin sen babanı bile …



Sen, sen ol hiçbir zaman doğruyu söyleme,
Sabun köpüğünden bir fanus içinden bak dünyaya,
Patlarsa…? Onu Patladığında düşün,
Patlamazsa sür, beyliğini keyfince…


Doğruyu söylersen, kovulursun dokuz köyden,
Bildiğini kendine sakla, itibar etme onuncu köye,
Nasılsa yanlışlar oraya da, doğrulardan önce ulaşır,
Bütün köyler, hallerince riyalara bulaşır…



Bir sen değilsin, kralın çıplak olduğunu bilen,
Ya sen gibi biraz kaçıktır, yada çok zekidir,
Sana, senin ona güldüğün kadar içten gülen,
Merak etme sebebini, gene çıkar bir düşünen…