Hatice Ak - Bu Gün Seninle Dopdoluyum

Bu gün seninle dopdoluyum
Bu gün dopdoluyum seninle annem,
Öyle çok inci biriktirdim ki elimde
Boydan boya bütün kıyılara ektim
Yinede tüketemedim.


Annem yattığın kanepeye oturdum,
Belki bir tek saç telini bulurum diye.
Altını üstüne getirdim bütün odanın,
Divitin elbisenden bir parça buldum.


Üstüme örtüp uyumaya çalışacağım.
Sen gittiğinden beri uykularım da gitti.
Hep deli derdin ya bana, dediğin oldu.
Ben sensizlikten galiba deli oldum.
Bir de aklıma sana yaptığım muzırlık geldi.


Hani bir gün elimdeki bulaşık eldiveninin,
Bir parmak ucu kopmuş ve ben sana
Elimi bıçak kesti demiştim de üzülmüştün.
Eşek şakası yaptığım için bana küsmüştün.

Gönlünü bir kilo çikolata ile ancak alabilmiştim.
Bir de bunları düşünüp kendi kendime güldüm.
Artık hastaneye gitmeye korkuyorum annem.


Daha doğrusu seni benden alan,
Kırmızı pencereli odalara bakamıyorum
Bunu tek sana söylüyorum biliyor musun.
Oysa herkes güçlü olduğumu sanıyor.


Ama değilim işte, bir bebek kadar zayıf,
Korunmasız, güçsüz ve biçareyim annem.


Seni, senin yanında bile özlerken
Şimdi sensizlik beni benden etti annem.


Etrafımda güvenebileceğim
O kadar az insan varken,
Seni aramamak özlememek
Mümkün mü? Annem...!