Hatice Ak - Bana Sevgiyi Anlat

Bana Sevgiyi Anlat
Yan yana bir banka oturmuşuz,
Öylesine havadan sudan konuşuyoruz,
Kuşlardan çiçeklerden,
Ağaçlardan, sulardan,
Denizlerden ırmaklardan,
Epeyce uzun süren bir sohbetti,
Hoş, sıkmadan ve yormadan...



Birde araya sıkıştırılan küçük tebessümler,
Çiçek isimlerini saymaya başladık
En çok hangi çiçeği sevdiğimi sordun farz et,
Bütün çiçekler dedim,
Ömrüm boyunca hiç kimseden,
Özel bir çiçek kabul etmediğimi belli etmedim...



Bir mahzunluk vardı her ikimizde de,
Utangaç bakışlar ve yara gibi gülüşlerle,
Bakamıyorduk birbirimizin gözlerine...



Hani ucundan tutacak ortak bir yanımız da yok ki, konuşsak, Derken söz dönüp dolaşıp geldi memleket meselelerine,
Neden gelmiştik buraya, konuşmayacak mıydık?
Yani ne konuşacaktık ki seninle...



Çocukluk anılarımızı konuşmaya başladık,
O bile öylesine farklıydı ki,
Neyi sevdik, nelerden nefret ettik,
Benim hiçbir fikrim yoktu.
Tek aradığım sevgiydi bu sohbetin içinde...



Sevgi nedir?
Bana tarif etsene.
Sevgi neye benzer,
Rengi, kokusu ve dokusu var mıdır?



Tut ki sevdin,
kaybettiğinde ne hissedersin,
Acı duyar mısın örneğin?
Bana sorma söz senin,
Haydi; şimdi bana sevmeyi anlat...