Haşim Kalendar - Diyordu

Dost diye kapını çaldığım anda
İçimdeki o ses çalma diyordu
Doğrular bir yanda akıl bir yanda
Bal olsa bir parmak çalma diyordu

Diyordu bilmeyen doğru diyordu
Ağlasam gözümde gülümsüyordu
Yürekte depreşen o garip ordu
Canan içindir can salma diyordu

Daldığım deryadır boğarsa boğsun
İster yağmur yağsın ister nar yağsın
Bırakın güneşi üstüme doğsun
Doğacaktır bir gün yılma diyordu

Ben deryada nokta derya derdimde
Ölürsem ağlama anma ardımda
Gurbet garibiyim kendi yurdumda
Yokluğu yuvanda kalma diyordu
Gönül anlamıyor doğru olanı
Yalanlar süslemiş fani yalanı
Ömür mü? istemem geri kalanı
Sorarsan nefise ölme diyordu

Ölümü düşündüm nefesten yakın
Her şeyde vaz geçtim beni bırakın
Yansa bile canın can yakma sakın
Ah alan kurtulmaz alma diyordu

Her gün öle öle ölümü yıktım
Düş değil gördüğüm düştüm ayıktım
Ecelle yarıştım hep galip çıktım
Görenler boğacak dalma diyordu

Kırılsın kapılar solmasın düşler
Yara yar olunca yüreğe işler
Ağıda dönüştü eski gülüşler
Kalender git gayri gelme diyordu