Görünce çocuğum gülüşlerinizi
Seviye benzer bir kuş konar omzuma
Dünyalar dolusu karanfil açar
Irmaklar yatağına sığamaz
Hangi yabancılığa
Ömür biçebilir sevgimiz
Sevincim acılanır
Kar yağınca bahara
Dağları yaratmış denizler
Öyle derin ki yüzdüğüm sular
Bir çocuk masalı gibi
Düşlerime sokulur haramiler
Cenderesinden süzülüyoruz
Geçit vermez acıların
Diyetini de ödüyoruz
Varsıllaşınca ömrümüz
Adı bile benzese sana
Canevimde kopar tufan
Kapatma çocuğum pencereyi
Çıksın dışarı fırtına
Acıdır yükümüz
Barış için yürüdüğümüz bu yolda
Hercai menekşe gibi oturma kalemime
Doğulu bir bilge gibi otur ey şiir