Herkes acısını dışa vuramaz
İnsan sevdiğinden ayrı kalamaz
Gerçek bu olsa da gönül anlamaz
Acı çekmek yine bana mı düştü
Yine derinleşti gönül yarası
Şimdi nerededir ciğer paresi
Kulağıma gelir uzaktan sesi
Acı çekmek yine bana mı düştü
Kalbim senin için atar bilirsin
Belki bir gün çıkar bana gelirsin
Vuslata erelim acımız dinsin
Acı çekmek yine bana mı düştü
Ayrı kalmamıza ne sebep olur
İnsan sevdalıysa ararda bulur
Bir akşam vaktinde kapıya gelir
Acı çekmek yine bana mı düştü
Bu dünyada sensiz bende yaşamam
Tâkatım kalmadı sana koşamam
Yolunda ölürüm belki kavuşmam
Acı çekmek yine bana mı düştü
İnsan olan bize engel olmasın
Gurbetin bağrında yalnız kalmasın
Hasret ateşiyle yüzü solmasın
Acı çekmek yine bana mı düştü
Yine bu akşamda güneş kavuştu
Bizim payımıza ayrılık düştü
Gözyaşı dökmekten gözlerim şişti
Acı çekmek yine bana mı düştü
Hava kararıyor akşam oluyor
Adını koyduğum çiçek soluyor
Yarası derinde kalbim kanıyor
Acı çekmek yine bana mı düştü
Hasretin ölümden acıymış meğer
Senin için çile çekmeye değer
Kaderimiz bu seven boyun eğer
Acı çekmek yine bana mı düştü
Yine akşam oldu güneş batıyor
Seni hayal etmek bana yetiyor
Gül dalına konmuş bülbül ötüyor
Acı çekmek yine bana mı düştü
Gönül seviyorsa ayrı kalınmaz
Sevene bu kadar eziyet olmaz
Benim gibi seni seven bulunmaz
Acı çekmek yine bana mı düştü
Vuslata erilmez çile çekmeden
Gözlerim yoruldu yola bakmadan
Getirin cananı canım çıkmadan
Acı çekmek yine bana mı düştü
Çeyiz sandığında beyaz gelinlik
Cebimde taşırım yüze görümlük
Seni sevmek benim için ömürlük
Acı çekmek yine bana mı düştü