Hanifi Kara - Güzelden Gelen Güzel

Gerisi teferruat senin elin değdi ya
Okun bağrımı delsin, güzelden gelen güzel.
Kaderimiz böyleymiş ikinci hazan vakti
Sînemde açan gülsün, güzelden gelen güzel.

Benim elimde değil gönlümde açtı lâle
O yârden başkasını hiç mümkün almam kâle
Ağyâr ne derse desin bende ki mecnûn hâle
İsterse eller gülsün, güzelden gelen güzel.

Artık gözüm kalmadı ne arıda, sarıda
Bu sevgimiz kalmasın hiçbir zaman yarıda Başım, gözüm üstüne nârı da hoş nûru da
Yeter ki ondan gelsin, güzelden gelen güzel.

Aşk kazanı öyle ki köpürse de taşmaz o
Düz yolda şaşırsa da aşk yolunda şaşmaz o
Dünden beri bu böyle başka yolda koşmaz o
Herkesler deli bilsin, güzelden gelen güzel.

Bizlerin bu hâline bilmeyenler gülecek
Mal, mülk bölünür amma, var mı aşkı bölecek?
Kaçış mı var ecelden herkes bir gün ölecek?
KARA'm bu yolda ölsün, güzelden gelen güzel...