Hanifi Kara - Gurbet

O diyarda güneş bir başka batar
Her akşam hüzünle tüllenir gurbet.
Olan dertlerime eşlik ederek
Kendi hâl diliyle dillenir gurbet.

Hayatta iç içe, gül ile diken
Acıyı kim bilir; en iyi çeken?
Sıladan uzakta derdim bin iken
Her gün çoğalarak dallanır gurbet.

Eğil gurbet eğil, önümde eğil
Seni bilen sana eyler mi meyil? Bu acı diner mi hiç mümkün değil?
Kalpte sarkaç gibi sallanır gurbet.

Dağından eksilmez ne sis ne duman
Onu ölüm ile tartmayın aman
Gelir mi Allah'ım sonu ne zaman?
Yıllarca özümde yıllanır gurbet.

Kara yâd ellerde yer başka yakar
Yavuklu olanı yâr başka yakar
Ayrılık ateşi bir başka yakar
Kor olur içimde küllenir gurbet...