Hanifi Kara - Gönülden Gönüle

Bezm-i elest günü evet diyenler
Onun çilesini çeker dururlar.
Yeter ki müsâit bir gönül bulsun
Sevgi tohumunu eker dururlar.

Kâlû belâ'daki sözde durarak
Kötülüğü, can evinden vurarak
Gönülden gönüle köprü kurarak
Ab-ı hayat gibi akar dururlar.

Âşık mâşukuna elbette yârdır
Halvetsiz bir hayat onlara ardır
Her varlıkta gizli bir hikmet vardır
Âleme ibretle bakar dururlar.

Kalbinden atmıştır nefreti&kini
Nefse uyup, yıktırmaz o bendini Elinde olmadan kendi kendini
Ayrılık oduyla yakar dururlar.

Âşıklar kavuştu sevgiyle üne
Âtiyi düşün de sahip çık düne
Şuur altındayken şuur üstüne
Kuvveden fiile çıkar dururlar.

İyi oyna, elindeki kartları
Hazır hâle getir bütün şartları
Gönülde dikili olan putları
İrşat metoduyla yıkar dururlar.

Bütün güzellikler övülmüş dinde
Durması gerekir herkes akdinde
Bülbül gül misâli seher vaktinde
Âşıklar gözyaşın döker dururlar…