Hanifi Kara - Gönül Fayı

Tatmayan ne bilir aşk depremini
Sen, benim gönlümün fay hattındasın.
Öyle sarsıyor ki, her bir nefesin
Sen, benim gönlümün fay hattındasın.

Ceylan gibi ne alımlı yürürsün
Peşin sıra sürüm sürüm sürürsün
Her an artçı şokla sarsar durursun
Sen, benim gönlümün fay hattındasın.

Sevdâmız fâş olur, gel çekme pimi
Kimisi kıskanır, deli der: kimi
Aşkın şerha şerha yarar kalbimi
Sen, benim gönlümün fay hattındasın.

Baş aşağı sarkaç gibi sarkarım
Dehşetinden paniklerim, ürkerim Seni kaybetmekten her dem korkarım
Sen, benim gönlümün fay hattındasın.

Titreşip duruyor sismograf yayı
Kırılmaya hazır gönlümün fayı
Kandilli ölçemez, bu sarsıntıyı
Sen, benim gönlümün fay hattındasın.

Aşkın koru ile doldukça özler
Birden değişiyor söylenen sözler
Merkez üssü ise, o kara gözler
Sen, benim gönlümün fay hattındasın.

Bir gün gelir, büklüm büklüm bükülün
Toz, toprakla dolar zülfün, kâhkülün
Sağlam yapış bana, yoksa yıkılın
Sen, benim gönlümün fay hattındasın...