Hanifi Kara - Bakamıyorum

Aşkın ipi ile merdiven kurup
O gönül tahtına çıkamıyorum.
Sevdâ ateşiyle tutuşsam bile
Bu canı yolunda yakamıyorum.

Ne güzel yakışmış göğsüne ilik
Zülfün gözü gizler, salınır belik?
Bir yolunu bulup, ben ılık ılık
Kalbinin içine akamıyorum.

Ferman kâr eylemez âşıksa beye
Ne de çok sevmişim ben seni niye? El âlem duymasın sezmesin diye
Verdiğin gülleri takamıyorum.

Âşık her nefeste aşkını solur
Gönlüne ağyârı, koyma sen n'olur
Mevsimler tükenir yıllar ay olur
Bu nasıl sohbet ki bıkamıyorum.

Gül değse incitir güzelim teni
Gönlüme taht kurdun neyleyim seni
O şehlâ bakışın, çarpıyor beni
Göz göze gelince bakamıyorum…