Hande Caner - E(k) Mek

(EKMEK) diye taparız
Ekmeği Undan
Unu Buğdaydan yaparız
Ne zordur Buğdayı toprağa ekmek
Ne zor Ekmeği bulmak
Hatta uğrunda
Diyar diyar kaybolmak
Sebep bir lokma Ekmek
Yani bir tutam ot
Başak diyelim yahut

Önce toprak
Sonra tohum
Güz gelince orak
Ardından savrulan tınaz
At'a yükle hemen
Hadi doğru Değirmen
Ve sonunda un
Aman efendim bu ne büyük naz
Ve Ekmek nihayet
Bu ne büyük bir zahmet
Bir lokma Ekmek için, tam bir sene yorgunluk
Sofraya gelene kadar,bir sürü sorumluluk
Ve bir de yağmur için,Allah'tan kesilmeyecek umut
Zaten sen nesin,ağanın ahırında
Bir başka tür,ve Avantür
Bir nesne değil misin
Şu kekikli dağlar
Yığın yığın taze ot
Onları topla,onları otla
Bu tecellin senin neylersin
Hadi başla
Geviş getirmek gibi tatlı bir uğraşla
Gönlünü hoş edersin
Sırtına vurulunca hamut
Dünya'ya gelen
İki ayaklı
Her ağa hayvanı
Düşünmeli ki başka yönü,başka yanı da var Yalnız başına değil ki bu Davar
Baba dediği
Ana dediği
İki yücesi
En az bir bacısı
Ve bir de bu adam
Çocuk babası
Karı kocası
Samanlık gibi bir evde
Her akşam yatar
On ayak,on elle
En azından beş kelle
Kendi canı için olmayabilir tasada
Ağanın merasında
Kendi otlasa da
Evdekilere sıcak bir tas yemek lazım
Ve yanında Ekmek lazım
Dinamik Potansiyel bir güç var evde
Toprağa Buğday ekmek için
İnsanların tüm kavgası
Tarlaya tohum ekmek için
Sofraya konacak ekmek için
Kendi toprağına ama.

Heyyyyy kendi,
İnsanlara benzeyen hayvanlar.! !
Bu Dünya da tükendi
Nimet deriz Ekmeğe
Ekmek diye taparız
Unu buğdaydan
Ekmeği undan yaparız
Bu hizmet ağır bir yük
Ekmek demek
Başlı başına bir yaşam

Yaaaaa paşam.!

Ekmeğin anlamı büyük.