Bu yaşlarda böyle mi olur..
Gün geçmiyor ki
Omuzlarda bir dostumun cenazesi
Yani kırılmış bana ait bir lamba
Bahçemden bir ağaç devrilmiş'
Hep ağladım
Yerlerine bakıp devrilen ağaçların
Ve lambaları kırık kırk odalı bir evdeyim şimdi.
Ey ölüm
Gönül şehrimde binalar onaran el oldun
Ölümsüzlük ülkesine merdivensin
Hep öyle kal