Amansız bir hastalıktayım
Ölüm döşeği bu anne
Bir kavşaktan döner gibi
Kaybolacağım
Hazır mısın anne
Yavru kuşlar gibiöleceğim
Okul önlüğüm olmayacak benim
Çiçekler ölünce
toprak olmazmış anne
Çocuklar ölünce melek olurmuş
Sanma annem toprak olacağım
Her gece rüyalarına geleceğim
Melekler toprak olmaz anne
Canım annem şimdi okşa beni
Çiçekler sulayan ellerinle
Kuşlar gibi uzaklara gideceğim şimdi
Ağlamak yok
Yumsan gözlerini
Çağırsan beni
Koşa koşa geleceğim
İşte düşüyor başım
En derin bir kuyuya...
Çok uzun bir uykuya...
Kırılmak bu bir fidan gibi
Ağaç olmadan
Meyve vermeden...
Tam şimdi bir masal anlat
Masal bitmeden
Uyumak istiyorum
O en uzun uykuyu.