Halil Kocaman - Anne

Canımın Cananı Canım Anne'me
Bugün yine hasretindeyim
Bugün bir başka özledim seni
Bugün anneler günü
Ben yine sensizim ben yine yalnızım
Ben yine hasretinle yanıp tutuşuyorum anne
Güneş kayboluyor birden
Geceler başlıyor anne
Gündüzün ortasında geceler
Ben hep karanlıklardayım
Bana ışığın gerek anne

Aramızda dağlar var
Biliyorum ne sen bana gelebilirsin
Ne de ben sana
Seni öyle özledim ki anne anlatamam
Bir ben bilirim çektiğim çileyi
Bir de Allah
Sen de bilirsin anne
Sen de bilirsin oğlunu
Hasretinle nasıl yandığını
Sen de bilirsin anne

Bugün anneler günü
Ben yine sensizim ben yine yalnızım
Ben yine hasretinle yanıp tutuşuyorum anne
Daha ne kadar sürecek bu hasret
Daha ne kadar çekeceğiz bu çileyi
Sensiz bir günüm geçmiyor anne
Her gün kulağımda çınlıyor sesin
Hissediyorum yüzüme vuruyor nefesin
Biliyor musun anne sen bir çiçeksin
Dünyanın en güzel çiçeği sensin anne
Bugün anneler günü
Ben yine sensizim ben yine yalnızım
Ben yine hasretinle yanıp tutuşuyorum anne
Dün gece rüyamda gördüm seni
Saçımı okşuyordun
‘oğlum' diyordun
Bağrına basıyordun beni
Yine eskisi gibi seviyordun beni
Kucağına yatırıp saçımı okşuyordun anne
Tıpkı çocukluğumdaki gibi
Ben bir küçük çocukum anne
Korkarım yalnız uyuyamam
Üzerim açılır beraber uyuyalım
Üzerimi ört anne
Ört ki uykuya dalayım
Ört ki rüyamda seni bir defa daha göreyim
Keşke yanında olsam anne
Gün batımında oturup çam ağacının altına
‘oğlum' deyip saçımı okşasan anne


Bugün anneler günü
Ben yine sensizim ben yine yalnızım
Ben yine hasretinle yanıp tutuşuyorum anne
Ağlama anne ağlama
Bu hasret de bir gün biter
Hep sürecek değil ya.
Bu da bir özlemdir gelir geçer
Hep varolacak değil ya
Üzülme anne bir gün elbet kavuşuruz
İşte o zaman beni sımsıkı sar, bağrına bas
Ve hiç bırakma anne
Beni hiç bırakma….