Gönlümde bitmiyor artık ne gül, ne lale,
Bu deli gönül ki hep beni sokar da zora,
Gerçek sevenin derdine bulunmaz çare,
İnsan oğlu gerçek sevdayı hep arar durur.
Hep bülbüller hep güle neden ahu zar eder,
Uslanmaz gönül, gönülden gönüle göç eder,
Hülyalı bakışlar insanı kül köle eder,
İnsan oğlu gerçek sevdayı hep arar durur.
Halil ÇOLAK 10.03.2010
ANKARA