Gözlerinden yağmur gibi yaş boşanıyor
Analar kaybolmuş çocuklarına ağlıyor
Çocukları kaçıranların vicdanı sızlamıyor
Niçin köklü çareler niçin artık bulunmuyor
Yağmur gibi gözlerden yaşlar akmasın
Ana yürekleri de ne olur artık yanmasın
Çocuğumuz ağlamasın ana ağlamasın
Gelin çare olalım hepimizin yüzü gülsün
Halil ÇOLAK 11.02.2010
ANKARA