Hakan Kul - Yolun Sonu

Yaşamıştı yaşayabileceği birçok şeyi
Görmüştü göreceği her şeyi
Tatmıştı hayat ağacından her meyveyi.
Yaşamıştı çağında her güzelliği...

Ama artık gelmişti yolun sonuna
Sevenleri bir bir terk etmişti onu
Yıllardır gülen yüzü artık solmuştu.
Anılar olmuştu en büyük dostu.

Ruhunda vardır yılların yorgunluğu
Artık bekliyor tek başına çıkacağı
Bir daha dönüşü olmayan son yolculuğunu.

' Bu Şiirimi Yolun sonunda olan tüm insanlara adıyorum'

(Karabük)