Hakan Kul - Unutmadım İhanet Gününü

Güvenmiştim sana; her şeyimi sermiştim yoluna.
Canımı bile feda etmeye hazırdım uğruna.

Sense vefasız çıktın; nankör çıktın
O kadar acımasızsın ki
Elveda bile demeden düştün ayrılık yoluna.

Sen aşkı,sevgiyi umursamayan
Vefa nedir bilmeyen
Sen delicesine seven bir kalbe yazık ettin.
Masum duygularla oynadın.
En güzel yılları harabeye çevirdin.

Bilir misin hiç unutmadım ihanet gününü
O kadar çok bozulmuştum ki gidişine
Sanki tüm dünya yıkıldı üstüme.
Keşke! gözlerim kör olsaydı da görmeseydim o günü.
Razıydım her türlü acıya ama ayrılığa asla!
Alışırdım karanlık içinde yaşamaya
Ama sensizliğe asla!

Be! vefasız yıllar geçti unutmadım ihanet gününü.
Son nefese kadar unutulamaz ki
Be! vefasız,be nankör bir ara,bir sor
Yıllar geçti yoksun; belli ki hepten unutmuşsun.
Belli ki birazcık olsun bile sevmemişsin.

Dilerim birgün gerçeklerle yüzleşirsin
Sevgiyi,aşkı tanırsın
Acının ne olduğunu anlarsın.
Ama gelsen bile kapıma beni bulamazsın
'AŞK KURBANI' yazılı bir mezar taşıdır bulacağın.

(KARABÜK)