Hiç olmadığı kadar üşüyorum
Öğlen vakti en tenha caddede bile
Yolumu bulamıyorum
Nereye gideceğimi şaşırıyorum
Mutsuzum,huzursuzum.
Daha ne kadar böyle gidecek bilemiyorum.
Nerde benim sevgilim,hani nerde benim gönül verdiğim
O olsa olmazdı böyle
Günün her anı hep neşe dolardı kalbime
Dünyanı en mutlu insanı ben olurdum belki de.
Hani,hani nerde benim sevgilim.
Allah aşkına biri haber versin ona
Sevdiğim zordaysa,dardaysa
Allah aşkına yetişin,kurtarın onu.
Alın getirin bana.
Ne olur biri söylesin aşkıma
İnsanlık gerçekten öldü mü yoksa
Nedir bu aşka,sevgiye ilgisizlik
Nedir bu paraya,mala mülke tapmışlık
Fani dünyaya aldanmışlık.
Vay benim başıma vay
Anladım ki kimseden yok bir fayda
Hepten bittim ben.
Ne yapsam da yok çare
Keşke! yarın güneş bensiz doğsa.
(Tutkun Yürek Karabük)