Hakan Kul - Mezarının Başında Ağlarım

Yıllarca senin için ağladı
Hüzün dolu gecelerde acıyla uyudu; acıyla kalktı.
Niceleri kapısına dayandı
Ama o senden başkasını düşünmedi.
SEVGİNE İHANET ETMEDİ.
Son nefesinde bile seni andı.
Neden gelmedin ki yıllar önce
Çok yazık oldu masum bir hayata...

Dostlar seni anlattılar; maziyi andılar
İnan ağladım sevgilim
Bu kadar hüzne,acıya gözyaşlarımı tutamadım.
Çocuklar gibi hüngür hüngür ağladım.
Ben dayanamazken bir,iki saat bile
Bilmem sen nasıl senelerce dayandın bu kadar acıya.
Ne olur affet,affet beni. KEŞKE! O AŞK MEKTUBUNU YAZMASAYDIM SANA.

Şimdi mezarının başında ağlarım.
Sensiz bu hayata yanarım
Vicdan azabı duyuyorum; senin sebebin benim.
O güzel kalbinin katili benim.
Keşke! kırılsaydı ellerim
O aşk mektubunu yazmasaydım.

Allah'ım,Allah'ım ne olur al canımı
Sevdiğime kavuştur beni.
SON BULSUN ARTIK BU VİCDAN AZABI.
Dinsin artık bu biçare kulun acıları.

(KARABÜK)