Hakan Kul - Gelsen Bile Affetmem Seni

Ne acı dolu yıllar gördüm ben
Ne çileler çektim ben
En güzel çağlarda yaşadım
Beş ömürde yaşanacak,acıyı hüznü.

Şimdi bu kalp hayata küskün,sana dargın
Ruhum sonsuza dek dinmeyecek şekilde yorgun.

Bütün bunların sebebi sensin
Acıların, o kadar gözyaşının sebebi vefasız kalbin.
Söyle! neden çok sevilirken birgün çekip gittin
Üstelik elveda bile demedin.
Söyle! neden bu kadar zalimsin.
Unutmak kolay mı sandın
Yoksa baştan beri yalan mıydı her şeyin.
Bilmem sen sevmezken ben niye sevdim
Nasıl da gerçek yüzünü göremedim.
Ama artık öğrendim; geç de olsa anladım.
Aşk,sevgi yalanmış bunlar kalbe zararmış
Sevmek,sevilmek boş şeylermiş.

Günün birinde gelsen kapıma 'çok pişmanım affet beni' desen de
Yalvarıp yakarsa da asla! affetmem seni.
Sonsuza dek unutamam ihanetini.
En büyük dileğimse yaralı kalbim birgün öldüğünde
Gömmesinler senin gibi zalimle aynı toprağa.

(Yaralı Yürek Karabük)