Yıllarca ağladım durdum
Ne olacak benim halim.
Bir çocuğum bile yok diye.
Her akşam gelince eve.
Dert çökerdi içime.
Ses yok,bir çocuk cıvıltısı bile yok.
Yıllarca onun bunun çocuğunu gördükçe
İçim içimi parçalardı.
Yıllarca bir çocuğum olmadı.
Hasret kaldım çocuk sevgisine
Gitmediğim yer,çalmadığım kapı
Denemediğim yol kalmadı.
Sonunda hayat güldü bana.
Nur topu gibi bir çocuğum oldu.
ADI UMUT yaşı şimdi beş
Evimin neşesi biricik yavrum.
Biricik oğlum Umut'um.
Hayat verdi yaşantıma
Doğumuyla can geldi kalbime.
Yüzü yüreği hep gülsün
Sağlıkla büyüsün; mutluluk daima onunla olsun.
(KARABÜk)