Hakan İnan - Ormandaki Aslan

Kükreyen bir aslan vardı bir zamanlar burada.

Mağrur, mutlu, vakur.

Gözlerinde güven, pazılarında güç.

Sararmış otlaklarda yelesini savurarak

Koşuyor koşuyor, koşuyor.

Ta ki yorulana değin hiç durmadan.

Sürüyü azimle kolluyor, koruyor.

Aslan gibi aslan ama değil mi?
güneşin doğduğu yerden izlerken güneşi

sürünün gerisinden yorgunca

dalıp gitmişti ormanların kıralı

entrikalarla dolu namert dünyalara.



O iyi bir aslan olarak kalacaktı hep,

Gölgesinin aksine!