Hacer Alioğlu - Onyedi Kasım

Göklere yükseldi bir feryad sesi
Gecenin bir vakti onyedi Kasım
Ateşler içinde ölüm nefesi
Yüreğimi yaktı onyedi Kasım

Sormadan sönüyor ölüm kandili
Tersine dönüyor hayat sandalı
Evinden çıkarken omuzda salı
Acı beni yıktı onyedi Kasım

Gönlümden geçeni bilenim yoktur
Ağlarım teselli verenim yoktur Akan gözyaşımı silenim yoktur
Derdim içe aktı onyedi Kasım

Derin bir ızdırap sarar özüme
Düşününce uyku girmez gözüme
Sarılınca babam son kez yüzüme
Hasret ile baktı onyedi Kasım

Gidince boş kaldı onun bucağı
Özlüyorum hala sevgi kucağı
Ne büyük eksiklik baba ocağı
Ecel bir kez taktı onyedi Kasım