Bir fidandı henüz tam yeşermemiş
Koskoca dağ oldu uçsuz bucaksız
Böylesi bir canan henüz doğmamış
Taht kurdu gönlüme evsiz ocaksız
Her vuslatın hüzün bir vedası var
Kör kurşun misali derin yaralar
Önünde ki engel ne boran ne kar
Çatısız bir sevda damsız direksiz
Ayrılık hasreti kalbe zulümdür
Sevdiğini ayrı koyan zalimdir
Onsuz geçen her an bin kez ölümdür
Kalırsın ardında yersiz duraksız