Gürsel Çopur - Uçurum Sahnesi

Dayandı yılların iskeleti usulce
Zaten tedriciydi bu gidişat
Dünya dudakları haber vermişti
Liste kıpırdanırken alınlar kırışmıştı
Kucak açsan da boş avuçlara
Nafile davranışların soluğu kesilirken
Ardına bakmayan arayış yığını
Ateş etrafında gezen pervane gibi
Yumak yumak örülüyordu kaosa
Döksen gözyaşını altmışıncı yılında
Havasından nem kapar mıydı? Deliller konuşurken tabiat kuşağında
Ağız-kulak tıkanmıştı rahmet küpüne
Taş bile varlığını gösterirken
Albenili bu senfoni şahlanışında
Sükut etme perdesi kapanıyordu
Bataklığa sürüklenircesine olan iştiyakla
Bamteline dokunan bu sahne
Eritiyordu granit heykeli
Ama ehl-i hâl fısıldaşıyordu üzüntüyle
Eynes serâ,mines Süreyya!