Gürsel Çopur - Kulübe Ağlamaları-1

İğde ağacının yapraklarıyla bir düşleme
Dört mevsimin ruhuna halaskar sunması
Ne enfes demdir ki, inci gözyaşlarıyla
Coşar bin bir üns esintisi
İçindeki kaynayan kazanı söndürmek için
Güvercin gagasındaki devasa yardım
Uğrar odasına, sessiz tıkırtısıyla
Duyana ve duyurana müjde vardır; yetim gözyaşı
Kapı kulpuna son defa değen elinde
Bir kulübe düşlemesi vardır sarayı kuşatan
Azat hayalinde namütenahi kuşak
Bağlar ufku, yakalar kıvılcımı
Masada süzülen geceden kalma mum ışığı
Eskiten zamanda yepyeni misafir
Yalnız değil yalnızlı düşleriyle
Yelken açan kulübe rıhtımında
El sallayan gözyaşı ve ıslak ten