Gürsel Çopur - Anahtar Deliğindeki Fezleke

yepelek ümidiyle bağlanmıştı esrâ bahçesine

kopardığı her yaprak sır ağacına emanet

belki de buydu niyet,yutkunma arifesinde

zamanın tonozu kar tanecikleri altında eziliyor

kurtulamıyor bir kurukahve muhabbeti

cenderesi his aysbergi ki,dokunsanız erir!

uzak durmuştu,

farkında olmadan gölgesi de uzak kalmıştı.



yırtılsın nikab iskeleti esrâ bahçesinde
seri seri zatürre şefkatine odalar bulmak için

bir kuşet yakalanır belki tırnaklarla

pencere halvetinde taşıdığın hatıralarla

demir tekerlekler sana yolcu,bin çare

musluğu küstürülmemiş şadırvan şavkında

bir avuç gençlik,bin gözyaşı kasketi

kehanet serabında ömre yaslanmak beyhude

ıslanmayan merdivende zülüf kadem

parmaklar arasında çitlembik büyütmüşsün

anlamadılar mevsim yelkenini

turfanında yediveren şahsiyet olsa da!



balmumu örersin kanatlarınla esrâ bahçesinde

koza hamurunda sonsuz hece uçurmak

acul köprülerde kitap dikmek toprağa
hep aynı nefesin bekçileriydiler

ya sen ikircik kibrit,

hangi yangın peşindesin asırlardır?

cifir gizeminde cülûs isterken

leblerinde kilit vurulmuş kıpırtı

güneş sıcaklığında solmuş destar araya giriyor

bir redif vedasını müjdelemek için!



bazen müjdeler buruk akar esrâ bahçesinde
zembereği terleyen asfalttaki ihtiyarın

kiremitlerde saklanmış baykuş yuvalarının

farklıdır hasret adrenalini,kalp ülkesinde

parya kulacında okyanus yudumu

yıkılmış saray bahçesindeki bir hırsızdadır

azı dişleriyle prangayı yüzük sananlara

altın izdivaç cevher sunar

ve sunacaktır,

ve sunmuştur imamesi kopartılmışken..



çeşni mecal dört naladır esrâ bahçesinde

bu bir fârika,gülün lüks terinde

gülsuyu ardiyesinde yıllarca bekleyemez

budur açılması gerekli süngüt kulübe

iki kaşı arasında dehliz olmadıkça

utku ertelenir şebnem sılasında.