Allah'ın elinde kalpler nihayet
Bil demezse bildirecek kimse yok..
Yeşil kalır dağ,taşıyla bu gurbet
Sol demezse solduracak kimse yok...
Dağ olsaydık bakışırdık habire
Kavuşmadan yol varırdı kabire
Kısmet derler bakmaz,zora,cebire
Ol demezse olduracak kimse yok...
Hakk' dan geldi diye sevdin yarayı
Eyyüp'layın sen de savdın sırayı
Görünüşte bahtındaki karayı
Sil demezse sildirecek kimse yok...
Hazırlayıp nefs kazıyan rendeni
Eleyerek ince ince kendini
Beni bulmak için önce kendini
Bul demezse bulduracak kimse yok
Her nefsin burnuna kokan dünyayı
İnsanı kendıne çeken dünyayı
Gözünün önünde akan dünyayı
Al demezse aldıracak kimse yok
Kulluk şuurunda beşer Sentezi
Hakklı olanlara koşar Sentezi
Kellesi koltukda yaşar Sentezi
Öl demezse öldürecek kimse yok...