Gültekin Toga - Gurbet Mirası

Mutluluk ışıktı ufkumdan aştı
Karanlık köpürdü,kükredi,taştı
Çöl yorgunu gönlüm su diye koştu
O aldı götürdü od' a bıraktı

Garip idim oldum divane artık
Cıhan yıkılsa da bana ne artık
Bir ümüt var idi içimde örtük
Bıkmış olacak ki o da bıraktı

Can çekişti hayel öldü dirildi
Düşüne düşüne beynim yoruldu
Karabasan düşler ömre kuruldu
Senteze hücreden oda bıraktı