Gülşen Şenderin - İpeksi Gülüşler Asla Solmasın

Makilikler açarken dağların yamacında
Pembe laden çiçeği, bir ipeksi gülüştür.
Mutlu kanat sesleri, özgürlük ağacında
Gelecek nesillere solmayan bir güneştir
Yedi rengin cümbüşü, hakedilen bir düştür:

Yalın bir köy çocuğu kente imrenti duyar
Yozlaşmadan bihaber, renkli ortama uyar
Sermaye balonu bu, özlü kültüre kıyar
Şatafat karmaşası dengeyi bozan pustur
Kirlenmemiş bir dünya, aranılan bir düştür.

Akışı da değişti; o saf arı suların
Hormonlu gıdaların, ekonomik yuların
Kâr peşinde koşmaca, gündem yalakaların Sağlığın bu tehditti, telâfisiz yanlıştır
Katledilmemiş doğa, yarım kalan bir düştür.

Dünya nimetlerine verseydik gerçek değer
Kayıp aza inerdi, olmazdı tasa keder.
Bilinmedi kıymeti, doğanın gitti gider
Degişim rüzgârının, sonu hep tükeniştir
Yarınların coşkusu, unutulan bir düştür.

Büyük kayip insanın; her şeyi yok etmesi
Yaşamsal cömertliği, bilinçsiz tüketmesi
Gaddarca; var oluşun gücünü katletmesi
Savaşi giydirdik hep, bu ne gaflet ne iştir!
Halkın barış türküsü, suya düşen bir düştür.