Gülşen Şenderin - Giderim İstanbul'dan

Sevgisi unutulmuş, bu kalbin sitemiyle
Gel desen de gelemem giderim İstanbul'dan
Müsveddesi tutulmus; aşkımın matemiyle
Kal desen de kalamam giderim İstanbul'dan!

Sahilde martıların çığlıkları sevgimiz
Boğazda köprülerin ışıltısı sanki biz
Mehtapta yakamozlar aşkımızdan birer iz
İstesen de kalamam giderin İstanbul'dan!

Adına çiçek açan bulutlar şimdi siyah
Alaca karanlıklar ağarır olur sabah
Aşkı sevgi büyütür yüreğin dolsa da ah
Kal desen de kalamam giderim İstanbul'dan!

Yaralayan gururla seni her dem bekledim
Çaresiz özleminle derdime dert ekledim
İçimdeki hisleri, anılarla denkledim
İstesen de kalamam giderim İstanbul'dan!

Sinemdeki ateşin kalmaya zorlasa da
Eriten o gülüşün tenimi korlasa da
Ruhumu oksayisin kalbimde turlasa da
Kal desen de kalamam giderim Istanbul'dan!

Nerden çıktın karşıma sen kestin hep yolumu
Gelişin düğüm düğüm bil bağladı kolumu
Sensiz cana kıymadan yaşamadan ölümü
İstesen de kalamam giderim Istanbul'dan!

DuygularIm karışık peşinden koşmak niye
Sevgilerim yaralar, sana vurgunum diye
Düşünceler sorgular 'aşkını bilmez niyeKal desen de kalamam giderim İstanbul'dan!
Anılarla dopdolu sevdalar verdim sana
Mehtap olmak istedim gecelerken sen bana
Gerçek aşkla sevseydin gerek var mıydı buna
İstesen de kalamam giderim İstanbul'dan!

İki dudak arası gizlenen o kelime
Hevesimi kırarken dolandı hep dilime
Zor muydu kavuşmamız nar'ı verdin elime
Kal desen de kalamam giderim İstanbul'dan!

Ağlayışın boşuna düşünme artık beni
Senle bir hiç uğruna kuramadık düzeni
Şimdi pişman değilim anmam asla bil seni
İstesen de kalamam giderim İstanbul'dan!

Bakırköy kalabalık sokaklarda yürünmez
Baş edilmez düzende ufuk sisli görünmez
'Mektup Kuşları' bize aşkı taşır yerinmez
Kal desen de kalamam giderim İstanbul'dan!

Hani en güzel kadın en derin aşktı Gülşen
Zekice tuzaklardan bir fırtınaydı esen
Şimdi büyü bozuldu sensizliğe mahkum ben
İstesen de kalamam giderim İstanbul'dan!

İstanbul yedi tepe; aşk döngüsü karmaşa
Kader ağını örer bakmaz gözdeki yaşa
Ne armağan ne sevgin, kalbim boş yol Kıbrıs'a
Kal desen de kalamam giderim Istanbul'dan!

Bir gidişin ardından sevgi kat kat çoğalır
Gidene yeni dünya, kalana kor yığılır
Aşkın hası vurunca; baş bükülür eğilir
İstesen de kalamam...Giderim Istanbul'dan!