Gülşen Şenderin - Akşam Çöküğü

Renklerin ışıltılı kavgası sukuta erdi
Gölgeler uzadıkça uzadı tükenişe
Gün batımı balı süzme saltanatında
Gecenin sessizliğine tünüyor kuşlar
Kızılı emziren, sabrı tüketen gül sunuşlar
Akşam çöküğü, buğulu mercan yamaçlar
At gölgeleri, yeleler toz duman altında
Ufka yuvalanan düşler, mor sevişmeler

Ebruli gönül danteli, ürpertili zaman
Gözler gecenin büyüsünü sürmelemekte
Ateş böcekleri sevda çekenlerin sırdaşı
Buhurdanlıkta tüten tütsü aşkın kokusu
Tende gül yangınları, usu bitiren ferman
Aşk ateşiyle belenen, kundaklanan sevda.
Kim bilir kaç akşam çöküğüyle uyuyacak
Kaç şafak söküğüyle yeniden uyanacak sevda...