Gülşen Destanoğlu - Yalansız Yalan

umarsız
ama haylaz çocuklardık
bağcının nezaretinde
güya üzüm çalan

hırçın birer taydık
kaygı gemleriyle
dört nala koşan

mavi düşlerimizdi
düşen gözlerimizden
bölük pörçük nefeslerdi
zehir zemberek solunan

yalansız ve yalın olsa da
koca bir yalandı yaşanan


bir gökyüzü yalnızlık
artık elimizde kalan

puslu

soğuk

yağmura duran