Gülşen Destanoğlu - Sorma Beni

sorma bana güneşin perdesini
hatırlamıyorum bile ne vakit çektiğimi

gözlerim karanlığımda iki yıldız
belki henüz sönmemiş feri
ama açsam yalnızlığımı görüyorum
kapasam zifiri


zemheriye inat bu uyku öncesi
bilirim ki siyah bu beyazın ötesi

sorma baharlarımı gasp edenleri
yapraklarımı dalında karartıp
temmuzda ayaz getirenleri...


hüznümdür sürme diye çektiğim
bakma & kaybolursun...
kırıklarımdır ruj diye sürdüğüm öpme & kanarsın

...

sorma
teninde bile uzaklığımı
hep tereddütle bakan gözlerimi
dokunsan buhar olacak gibi duruşumu
buz gibi ellerimi
ben de bilmiyorum ne vakit kaybolduğumu
...


sorma be adam
neden sevemediğimi seni

beceremiyorum ki

hep sev dediler
ama hiç öğretmediler sevmeyi...